Van Swaziland naar Zululand

Maandag, 21 oktober 2019

Met een lange trip voor de boeg zijn we vandaag vroeg opgestaan. We vervolgen de route dwars door Swaziland. In Manzini slaan we lekkere broodjes, fruit en drinken in voor onderweg. We treffen veel lokale marktjes. De auto's rijden langs de kraampjes: raampje open, onderhandelen over de prijs en verkoop.

De koning en koningin eigenen zich de opbrengsten van het land toe, waardoor de bevolking arm is. De voorzieningen zijn minimaal, de wegen slecht en de woningen klein en armoedig. Onderweg zien we kleine dorpjes bestaande uit ronde rieten hutjes.

De economie draait hier op de opbrengst van hout en riet. Het hout wordt vermalen als grondstof voor papier; van het riet wordt suiker gemaakt. Grote vrachtwagens afgeladen vol klimmen door de bergen. Veel mensen verdienen iets met het werken in de stoffige fabrieken. Van ARBO heeft men hier nog niet gehoord.

Met de nodige stempels mochten we het land weer verlaten en ZA betreden > het koninkrijk der Zulu's. We rijden door naar Ilala Weavers waar we de prachtige met de hand gevlochten manden en andere producten  bewonderen.

Toen op weg naar Bayala Safari Lodge waar de sunset drive op ons wachtte. De auto besloot echter anders... De versnellingsbak werkte niet meer. We parkeren langs de kant van de weg bij een industrieterreintje, bellen met Avis. Er wordt toegezegd dat er binnen 2 uur een vervangende auto geleverd wordt. Dit wordt uiteindelijk 4 uur. En wat voor auto: een kleine Polo! De bagage past maar net. We nemen het voor lief en rijden door het inmiddels donkere Afrika naar de lodge. Dit ligt midden in een groot wildpark: hobbelige grindwegen, aarde donker, omringd door zebra's en koedoe's en ???? Arme Polo!

Nog maar net op tijd voor het diner droppen we onze bagage in de mooie lodge.